Το ιστολόγιο αυτό ήταν αφιερωμένο στον άνθρωπο που με ενέπνευσε για να το δημιουργήσω. Τώρα είναι αφιερωμένο σε εμένα. Ένα δώρο στον ίδιο μου τον εαυτό...

12.9.10

Ε, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ

ΜΑΡΩ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ
Εντάξει, δεν ήταν και τίποτα.
Πέρασες, όμως δεν άγγιξες,
όπισθεν έκανες και βρήκες λίγο.
Στα 'λεγα εγώ ότι θα φύγω...

Ε, καλά, μη μου πολυσυγχύζεσαι
και σπάσεις και κανένα πιάτο.
Η πίτα φαγώθηκε από σκύλο χορτάτο,
μωρό μου, μη μου βασανίζεσαι.

Κέρδισες, ή όπως αλλιώς θέλεις πες το
κι αν δυο-τρεις φορές σε είπα "αγάπη μου", χεσ' το,
βάλε με στ' άπλυτα μες στο καλάθι,
να σε βάλω κι εγώ στα δικά μου τα λάθη...

Κι εντάξει, η ζημιά υποφέρεται
κι ας είπα μόλις άλλο ένα ψέμα.
Τα ρούχα σου στάζουν το δικό μου το αίμα
και τι μ' αυτό, ποιος ενδιαφέρεται;

Ε, καλά κι εσύ, μη μου συγχύζεσαι
και χάσεις και κανένα πόντο.
Όπου γης καταγής είμαι εγώ και μ' αρέσει
πού και πού να μιλάω στον βρόντο.

Κέρδισες, ή όπως αλλιώς θέλεις πες το
κι αν δυο-τρεις φορές σε είπα "αγάπη μου", χεσ' το,
βάλε με στ' άπλυτα μες στο καλάθι,
να σε βάλω κι εγώ στα δικά μου τα λάθη...

Εντάξει, μωρέ, δεν ήταν και τίποτα.
Πέρασες, όμως δεν άγγιξες,
όπισθεν έκανες και βρήκες λίγο
στα 'λεγα εγώ ότι θα φύγω...

Ε, καλά κι εσύ, μη μου συγχύζεσαι
και σπάσεις και κανένα νύχι.
Ερωτεύτηκα, μα αδιαφορώ
και συμβαίνει πού και πού να το αφήνω στην τύχη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

βάλε με στα άπλυτα μες στο καλάθι...
να σε βάλω κι εγώ στα δικά μου τα λάθη ..... μεάλη αληθια ....
την καλημερα μου...

Hfaistiwnas είπε...

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα!!!