Δεν έχω μάθει να παίρνω αυτό που θέλω.
Έχω μάθει να το διεκδικώ, να το δηλώνω,
να επιμένω και να υπομένω γι' αυτό... ή γι' αυτόν.
Δεν παραιτούμαι εύκολα. Δεν εγκαταλείπω...
Για κάποιο λόγο αυτός ο κάποιος κυριαρχεί στο μυαλό μου
και γι' αυτό το λόγο πρέπει να συνεχίζω κάθε φορά.
Οφείλω τόσο σε εκείνον που με κάνει να νιώθω τοιουτοτρόπως,
όσο και σε μένα που ξέρω να μην καταπνίγω το συναίσθημα αυτό
να επεξεργάζομαι τις επιθυμίες μου, τις ανάγκες μου
και τις εκάστοτε καταστάσεις και να προσαρμόζομαι.
Θέλω...
Κι αν θέλω και μπορώ, είναι καλά.
Αν θέλω και μπορείς, είναι καλύτερα.
Αν θέλω και θέλεις, τότε...
δε χρειάζεται να το επεξεργαστώ άλλο!
4 σχόλια:
καπως ετσι νοιωθω κι εγω .
Χαίρομαι... Αλήθεια!
Φιλί.
Όχι δεν χρειάζεται.. έτσι είναι..
Όταν το "θέλω" είναι δυνατό, τότε όλα είναι δυνατά..
Άλλωστε, Ηφαιστίωνα, δεν υπάρχει "δε μπορώ", αλλά "δε θέλω"!
Φιλί.
Δημοσίευση σχολίου