Το ιστολόγιο αυτό ήταν αφιερωμένο στον άνθρωπο που με ενέπνευσε για να το δημιουργήσω. Τώρα είναι αφιερωμένο σε εμένα. Ένα δώρο στον ίδιο μου τον εαυτό...

13.1.11

F.A.Q.


Δύο άνθρωποι και μία πορεία. Ο καθένας παίρνει το δρόμο του και ακολουθεί δικές του οδούς για να επιτευχθεί το καλύτερο. Τι γίνεται όμως όταν το "καλύτερο" του ενός δεν έχει καμία σχέση με το "καλύτερο" του άλλου; Ποιες ευθύνες πρέπει να χρεωθούν και ποιες δικαιολογίες καλύπτουν τα κενά και των δύο;

Η επικοινωνία είναι -εκ των πραγμάτων- δύσκολη, η μουσική δε βοηθάει, η απόσταση δε μικραίνει και τα θέλω... αλληθωρίζουν! Είναι δυνατόν η αγάπη "που όλα τα υπομένει" να κουράζει, να εξαντλεί; Είναι δυνατόν η αγάπη να ζυγίζεται και να απαιτήσει κανείς μεγαλύτερο μερίδιο από αυτό που του αναλογεί; Και αν δύναται κάτι τέτοιο ποιος ορίζει το βάρος της και ποιος τις αναλογίες;

Συναντάται δυσκολία στην αποδοχή του συναισθήματος ως έχει... Το έχεις και δε σου φτάνει, θέλεις κι άλλο. Απληστία... Είναι αυτό εγωισμός; Είναι αυτό ζήλεια; Πόσο εύκολα ξεχωρίζεις τις "αγάπες"; Εντάξει, η αγάπη της μάνας είναι εύκολη στο διαχωρισμό. Η αγάπη του φίλου είναι σχεδόν πάντα κατανοητή. Η άλλη η αγάπη όμως; Αυτή που σε πονάει περισσότερο και πιο συχνά από τις άλλες; Πόσο εύκολα την ξεχωρίζεις αυτή;

Πολλές ερωτήσεις... Και δεν ξέρω αν έχει νόημα η αγάπη, όταν προσπαθείς να την αναλύσεις. Αλλά εγώ, προσωπικά, έχω ανάγκη αυτή την ανάλυση. Έχω ανάγκη και την επιβεβαίωση και το συναίσθημα -το δυνατότερο όλων αποκλειστικά και μόνο για μένα- και την προσοχή και την προσήλωση. Μπορεί έτσι να υποτιμώ την αγάπη, αλλά στον απολογισμό μου νιώθω "πιο πολύς" απέναντι στους δαίμονες μου. Και σε αυτούς... δε χαρίζομαι!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα και καλή χρόνια να έχεις...

Πιστεύω ότι η αγάπη δεν ορίζεται ...
Είναι ένα δυνατό συναίσθημα που δεν μετριέται ....

Κάθε άνθρωπος την έχει ανάγκη ...
Kαι όπως λέει και μια καλή μου φίλη ο ερωτάς γεναει τα σύμπαντα και η αγάπη τα συγκρατεί..

Μερικές φορές βεβαία το υπερβολικό ενδιαφέρων πνίγει τον άλλων
Τότε η αγάπη μετατρέπετε σε κάτι που σε εγκλωβίζει …

Γιάννης είπε...

Δημήτρη, καλησπέρα, καλή χρονιά και σε σένα.

Θα κρατήσω την κουβέντα της φίλης σου, γιατί μου αρέσει πολύ. Και θα τη χρησιμοποιώ...

Πάντως, μεταξύ μας και σσσσς... μην το πεις πουθενά, μάλλον έχεις δίκιο.

Φιλί.

Hfaistiwnas είπε...

Όταν το καλύτερο του ενός δεν έχει σχέση με του άλλου.. απλά υπάρχουν διαφορές, δεν λέει κάτι όμως αυτό πιστεύω, όλα μπορούν να αλλάξουν σε μία σχέση..
Και όσον αφορά την άλλη την αγάπη.. δέν ξέρω αν μπορείς να της δώσεις ένα νόημα, ούτε να την αναλύσεις, μάλλον περισσότερο σε μπελάδες θα σε βάλει.. δώσε εσύ τη μορφή που θες..

Γιάννης είπε...

Γλυκέ μου, Ηφαιστίωνα, καλησπέρα, καλή χρονιά και χρόνια πολλά... γενικά! (Δε σε καρφώνω!)

Το θέμα είναι ότι μοιάζει λίγο... άυλη αυτή η αγάπη. Ακόμα κι αν την πιάνω, γίνεται καπνός και φεύγει ψηλά ή μετατρέπεται σε νερό που μου γλιστράει μέσα από τα δάχτυλα. Αλλά δε σταματάω να προσπαθώ να την κάνω πλαστελίνη! Ίσως έτσι να πάρει τη μορφή που θέλω εγώ...

Φιλί.

Hfaistiwnas είπε...

Χρόνια πολλά επίσης γενικά! Μακάρι και στο εύχομαι!

ΥΓ. Έλαβες το μήνυμα βρε?

Γιάννης είπε...

Αν μιλάς για το e-mail, ναι. Αλλά δούλευα νυχθημερόν και δεν άντεχα να δώσω σημασία στο κινητό μου.

Θέλω να μιλήσουμε κάποια στιγμή... :)

Κι άλλο φιλί.

Hfaistiwnas είπε...

okkkk
στείλε μήνυμα..