Το ιστολόγιο αυτό ήταν αφιερωμένο στον άνθρωπο που με ενέπνευσε για να το δημιουργήσω. Τώρα είναι αφιερωμένο σε εμένα. Ένα δώρο στον ίδιο μου τον εαυτό...

12.4.11

ΘΕΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ανάμεσα στους τόσους ανθρώπους που θα μπορούσα να προσεγγίσω, εγώ διάλεξα Αυτόν. Νιώθω ευγνώμων που στάθηκε η αφορμή για να "απασχοληθεί" το μυαλό μου, να αδειάσει από τα περασμένα κι από Εκείνον. Αισθάνθηκα τυχερός που κατάφερα να απαγκιστρωθώ και να κάνω ένα, κάποιο, βήμα. Δε θα κρίνω τις συμπεριφορές, τα κριτήρια και τις γνωματεύσεις των "ειδικών". Ας νομίζουν πως ξέρουν... Ούτε έχω διάθεση να κλείσω πληγές ή να κάνω κάποιες να ξαναματώσουν. Κάνουμε τις επιλογές μας και κρινόμαστε για αυτές. Ας είναι... Το δέχομαι.
Εκείνος... Το παρελθόν. Μία νύχτα που ο ήλιος ξέχασε να βγει. Σκοτάδι, φόβος...
Αυτός... Το χθες. Μία νύχτα που ο ήλιος αρνήθηκε να βγει. Σκοτάδι, απόγνωση...

Σήμερα έχει ηλιοφάνεια και τόσο το παρελθόν, όσο και το χθες μοιάζουν πολύ πιο μακρινά. Κάπως χαμένα στο χρόνο. Όχι ότι δε σκέφτομαι, όχι ότι δε μου λείπουν... Αλλά όταν ζεις, είτε προσφέροντας, είτε δεχόμενος, τόσο άσχημες στιγμές, δεν ξέρεις αν πρέπει να μιλήσεις. Κι έτσι... δε μιλάς.

Θεοποίησα δύο ανθρώπους. Κανένας τους δεν ήταν θεός. Εκείνος θα μπορούσε να γίνει, ενώ Αυτός πίστευε πως είναι. Λάτρεψα, προσκύνησα... Και κάηκα στη φωτιά! Εξιλέωση... τώρα.




6 σχόλια:

mahler76 είπε...

Μόνο οι Θεοί αξίζουν της αντίστοιχης λατρείας. Οι θνητοί ποτέ :)

Hfaistiwnas είπε...

Καλό μου, μετά από όλα αυτά θα βγεις ξανά ζωντανός.. και ξανά γεμάτος ενέργεια θα συνεχίσεις.. :)

karkinos7 είπε...

Δεν αξίζει παρά μόνο το χαμόγελο από όλα αυτά!!!όλα τα άλλα άφησε τα στη λήθη που παίρνει ανθρώπους και καταστάσεις.Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!!!!
Να ΄σαι καλά!!!
Την Καλησπέρα μου!!!

Γιάννης είπε...

@ mahler76
Είμαι λίγο μαζοχιστής, ρε Mahler, όμως. Το έχω ξανακάνει και, μάλλον, θα το ξανακάνω. Άλλωστε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι!
Φιλί.

@ Hfaistiwnas
Είμαι και πάλι ζωντανός. Είμαι και πάλι γεμάτος ενέργεια... Δεν περιμένω άλλο! Και σκέψου... Πριν με "σκοτώσει", τον "σκότωσα"!
Μεγάλο φιλί!

@ karkinos7

Καλησπέρα, Καρκίνε μου.
Η λήθη σε εμένα δε λειτουργεί πάντα. Επανέρχονται μνήμες... Κι αυτές επαναφέρουν ανθρώπους, χωρίς οι ίδιοι να είναι εδώ. Ούτε καν κοντά.

Ανώνυμος είπε...

"Όσο σε λατρεύω, τόσο διαφθείρεσαι..."
Τα έχουν πει οι ποιητές εδώ και χρόνια, αλλά ποιος ακούει τους ποιητές;

alexia είπε...

Ο ορισμός του έρωτα σε μια γραμμή..
"Λάτρεψα, προσκύνησα... Και κάηκα στη φωτιά! Εξιλέωση... τώρα."