Το ιστολόγιο αυτό ήταν αφιερωμένο στον άνθρωπο που με ενέπνευσε για να το δημιουργήσω. Τώρα είναι αφιερωμένο σε εμένα. Ένα δώρο στον ίδιο μου τον εαυτό...

8.2.11

ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ

Ψάχνω τα μάτια σου
κι αναζητώ το βλέμμα σου,
είμαι βαρκούλα στ' ανοιχτά
και πνίγομαι στο ψέμα σου.

Θέλω το σώμα σου
ως αφορμή να κρατηθώ.
Είναι συνήθεια η πληγή
ή λαχταράω να πληγωθώ;

Εξ αποστάσεως τη νύχτα
η αγάπη λέει καληνύχτα.
Εξ αποστάσεως φαντάσου
λέω πως χορταίνω τα φιλιά σου.
Εξ αποστάσεως η ψυχή
πάντα φοβάται τη φυγή.
Εξ αποστάσεως στο δρόμο
συνάντησα μονάχα πόνο.

Ζητώ τα χάδια σου
κι ας είμ' ένα απ' τα πιόνια σου,
γνέφω σαν σύννεφο βαρύ
και βρέχω τα σεντόνια σου.

Τραβάω τα ζόρια μου
κι εσύ να με παρηγορείς.
Είμαι πολύς στο λίγο σου
ή ν' αγαπήσεις δε μπορείς;

2 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Hfaistiwnas είπε...

Είναι δικό σου ποίημα ή στίχοι τραγουδιού που δεν έχω ακούσει? Πάντως αν είναι δικό σου, γράφεις εξαιρετικά! :):)
Πονεμένο μεν, καλογραμμένο δε..